Μία διοργάνωση που συζητιέται και θα συζητιέται για πολλά χρόνια ακόμη
Τα τελευταία 12 χρόνια το Κατάρ και το Μουντιάλ μονοπωλούν το ενδιαφέρον φιλάθλων, και μη, συνήθως για αρνητικούς λόγους. Και τι δεν ακούσαμε αυτά τα 12 χρόνια; Πολλές φορές πέρασε σε δεύτερη και τρίτη μοίρα το αν θα σηκώσει την κούπα στις 18 Δεκεμβρίου ο Messi ή ο Mbappe. Ακόμη, συζητιέται σε όλο τον πλανήτη το εάν και πόσες ψήφοι εξαγοράστηκαν και με ποια ανταλλάγματα βέβαια για να νικήσει το μεγάλο outsiderπου ήταν το Κατάρ, το φαβορί που ήταν η Αμερική. Ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο ίσως είναι το μοναδικό πεδίο που το Κατάρ μπορεί να κερδίσει την Αμερική, αν όχι εντός, σίγουρα εκτός αγωνιστικού χώρου.
Αγαπάμε το ποδόσφαιρο, λατρεύουμε το ποδόσφαιρο, είναι ίσως το δημοφιλέστερο σπορ στον πλανήτη, αλλά ακριβώς επειδή το αγαπάμε, δεν δεχόμαστε να χρησιμοποιείται ως ασπίδα πίσω από την οποία κρύβονται τεράστια προβλήματα. Γιατί μπορεί να ξεπεράστηκαν τα προβλήματα τα κλιματικά και της αφόρητης ζέστης με τη μεταφορά των αγώνων από το καλοκαίρι στο Νοέμβρη, αλλά παραμένει το τεράστιο ερώτημα πόσες ζωές θυσιάστηκαν για να κατασκευαστούν αυτά τα καταπληκτικά υπερσύγχρονα γήπεδα.
Οι ντόπιοι έλεγαν τα προηγούμενα χρόνια μόνο 3 θύματα. Πρόσφατα ανέβασαν τον αριθμό στα 15. Αλλά, πάρα πολλοί και σοβαροί δημοσιογράφοι σε όλο τον πλανήτη ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών πάνω από 5 χιλιάδες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Φυσικά, για να κρίνει κάποιος αντικειμενικά τα γεγονότα, δεν πρέπει να τα δει μόνο με την απόλυτη ματιά της δυτικής κουλτούρας, αλλά καλό θα ήταν να ακούσει και την άποψη των ντόπιων.
Μιλώντας για όλα αυτά τα θέματα με έναν εξαιρετικό φίλο και συμφοιτητή που γεννήθηκε εκεί αλλά έζησε και σπούδασε πολλά χρόνια στη δύση, καταγράφουμε την οπτική των ντόπιων που μας μετέφερε και σίγουρα έχει ενδιαφέρον. Τι λέει λοιπόν ένας εκπρόσωπος της genZ, πως τα βλέπει από τη δική του οπτική γωνία.
« Το Κατάρ είναι άλλημια διοργανώτρια χώρα με βασικά θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά τείνουμε να ξεχνάμε ότι και η Βραζιλία, η Νότια Αφρική αλλά και η Ρωσία, ως πρόσφατες διοργανώτριες χώρες δεν σέβονται και τόσο τον άνθρωπο και ειδικά τον αδύναμο. Μην ξεχνάμε άλλωστε τα σκάνδαλα της Βραζιλίας σε πολλές μεγάλες διοργανώσεις που ξεφεύγουν από τον αθλητισμό και περνάνε σε άλλα επίπεδα.»
«Οι δυτικοί έχουν την τάση να θεωρούν ότι είναι ανώτεροι από εμάς σε πολλά επίπεδα και ότι εμείς πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα μας επειδή θα φιλοξενηθούν στον τόπο μας για μία αθλητική οργάνωση. Στην πραγματικότητα όμως, μιλάμε για μία Δύση, που αυτή τη στιγμή έχει εν ενεργεία πόλεμο, και μια Αμερική που βομβαρδίζει επί δεκαετίες συνεχώς και καταστρέφει ολόκληρες χώρες. Άρα μιλάμε για απέραντη υποκρισία».
«Άλλωστε οι μετανάστες που έρχονται εδώ, σίγουρα δεν αμείβονται καλά, αλλά βγάζουν παραπάνω χρήματα από αυτά που θα έβγαζαν στη χώρα τους»
Λοάτκι+
Όσο αναφορά τα θέματα για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα συζητήσαμε διάφορα. Ξεκίνησε να μου εξηγεί πως:
« Είναι όντως παράνομο να είσαι μέλος αυτής της κοινότητας, αλλά επίσης διαφέρει από χώρα σε χώρα. Κανείς δεν μιλάει για αυτό και θεωρείται ταμπού. Για αυτούς είναι αρρώστια, σύμφωνα με τις αρχές της θρησκείας τους. Μπορεί να διαφέρει από χώρα σε χώρα όπως για παράδειγμα στην χώρα μου, μπορεί να καταλάβω αν κάποιος είναι gayκαι κανείς δεν θα τον πειράξει, αλλά απαγορεύεται να το εκδηλώσει δημόσια. Το ξέρω, ακούγεται τραγικό από την δική σας οπτική και το καταλαβαίνω απόλυτα. Από την άλλη θα ήθελα να προσθέσω, ότι μέχρι 6 χρόνια πριν οι γυναίκες απαγορευόταν να οδηγούν. Ωστόσο, εμείς οι νεότερες γενιές δεν μπορούμε να πιστέψουμε και να αντιληφθούμε ότι αυτό ήταν η πραγματικότητα τόσο λίγα χρόνια πριν. Ελπίζω και πιστεύω ότι και στα θέματα που αφορούν την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα σε κάποια χρόνια και εδώ θα έχουν γίνει βήματα προς την αποδοχή.»
Ουδείς τολμάει να αμφισβητήσει ότι πάνω από όλα είναι η ανθρώπινη ζωή. Ένα από τα βασικότερα θέματα, που υπάρχουν και υπήρξαν κατά τη διάρκεια των διάφορων έργων που χρειάστηκαν για τους αγώνες, είναι οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν. Πιθανότατα για τους πάμπλουτους εκεί ανθρώπους, οι 6500 χιλιάδες ζωές είναι φραγκοδίφραγκα. Συνθήκες απάνθρωπες και άνθρωποι να παλεύουν για να βιοποριστούν με τίμημα την ίδια τους τη ζωή. Ρουθούνι ωστόσο από την FIFAπάλι δεν άνοιξε.
«Θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι σε μία τέτοια διοργάνωση τα πολιτικά δεν θα έπρεπε να έχουν θέση. Από την στιγμή όμως που οι θεατές και ένας μεγάλος αριθμός χωρών του κόσμου επιμένουν τόσο να τα βάζουν στη μέση, θα ήταν προτιμότερο να διαδηλώνουν για τα θέματα που αφορούν τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στον πόλεμο ή έστω και για τις θεωρητικά 6.5 χιλιάδες ζωές που χάθηκαν κατά την διάρκεια των έργων. Δεν λέω ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν είναι ένα αρκετά σημαντικό ζήτημα, αλλά σε μία χώρα που λόγω θρησκείας δεν είναι ακόμη αποδεκτή, χωρίς να επηρεάζει αυτό τον υπόλοιπο πλανήτη, θα ήταν προτιμότερο να ξεσηκωνόντουσαν και για τα υπόλοιπα. Επίσης, θα ήθελα να δώσω και ένα παράδειγμα. Στον πρώτο αγώνα Formula1 που έγινε στην Σαουδική Αραβία, ένας από τους πιλότους αποφάσισε να βάλει ένα κράνος με το queerflag. Προφανώς και στη Σαουδική Αραβία ισχύει ό,τι και στο Κατάρ, αλλά η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας αποφάσισε να μην δώσει συνέχεια σε αυτό το ζήτημα και προτίμησε να απολαύσει και να γιορτάσει την διοργάνωση αυτή.
«Σίγουρα όλα αυτά που είπαμε είναι κάποια προβλήματα που καταλαβαίνω γιατί εξοργίζουν τον δυτικό κόσμο αλλά το Μουντιάλ παραμένει μια γιορτή του ποδοσφαίρου. Μία διοργάνωση που μαζεύονται φίλαθλοι από διαφορετικές χώρες, κουλτούρες και παραδόσεις αλλά βρίσκουν κοινό χώρο έκφρασης στο γήπεδο.»
QATARGATE
Για άλλη μία φορά λοιπόν, η ιστορία έδειξε ότι είμαστε όλοι οι καλύτεροι υποκριτές. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση να παλεύει για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ευρωβουλευτές όπως και η δική μας Εύα Καϊλή, μεγάλη αγωνίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να κατηγορείται ότι τα πήρε από τους Καταριανούς για να τους εξυπηρετεί σε αυτά που ήθελαν. Μαζί με την κυρία Καϊλή και πολλοί ακόμα που θα φανούν πιθανότατα στο σύντομο μέλλον, μιας και οι βελγικές αρχές δεν είναι σαν την Ελλάδα, που με το που σκάσει η επόμενη υπόθεση, ξεχνιούνται οι παλιές.
Σε κάθε περίπτωση, όλο το παραπάνω κείμενο παραθέτει απόψεις από ανθρώπους με δυτική σκέψη αλλά και από έναν άνθρωπο με ντόπια σκέψη. Ίσως, για συμπεράσματα να λέγαμε ότι για αρχή εμείς οι δυτικοευρωπαίοι δεν είμαστε καλύτεροι ούτε μέλη ανώτερης φυλής για να επιβάλουμε τον τρόπο λειτουργία μας και τα πιστεύω μας. Και μάλιστα βίαια. Σίγουρα, κάποιες χώρες έχουν μείνει αιώνες πίσω, αλλά ελπίζουμε έστω και με μικρά βήματα να προχωρήσουν σύντομα. Και τέλος, ας πάψουμε κάποτε να είμαστε τόσο υποκριτές που με την ίδια ευκολία που κάνουμε επίθεση κατά μίας χώρας, θα τα πάρουμε μαύρα για να την εξυπηρετήσουμε, θα πάμε διακοπές αν μπορούμε να πληρώσουμε . Ίσως και θα διαμαρτυρηθούμε έντονα για την έλλειψη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν όμως η Δύση θα σκοτώνει την Ανατολή, θα το αγνοούμε πλήρως.
Ο αγώνας συνεχίζεται και θα πρέπει να συνεχίζεται παντού.. στην Αμερική, στη Ρωσία, στην Κίνα, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική.. δεν ταιριάζει στη γενιά μας, στη genZ, η λογική «Ναι λάθος είναι, αλλά το κάνουν κι άλλοι» . Όχι . Αγώνας παντού. Κόντρα στη φτώχια και στα παιδιά που λιμοκτονούν στην Αφρική και δεν έχουν ούτε ψωμί ούτε εμβόλια. Κόντρα στο φίδι του φασισμού που εμφανίζεται ξανά ακόμη και στην Ευρώπη. Κόντρα στις διακρίσεις φυλής, χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικής ταυτότητας σε κάθε γωνία του πλανήτη. Κόντρα σε κάθε πόλεμο, κατακτητή, οικονομικό, θρησκευτικό. Για να ζήσουμε, αν τα καταφέρουμε, καλύτερες μέρες όπου κάθε άνθρωπος θα αναπνέει ελεύθερα.
