Ο χρόνος «πάγωσε» στα Τέμπη

Τέμπη

Ο κόσμος πονάει. Πονάει γιατί στην Ελλάδα του 2023 δύο τρένα συγκρούστηκαν στα Τέμπη. Κι αυτό να ξέρετε η γενιά μας δεν το ξεχνάει.

Τραγούδαγε η Τάνια Τσανακλίδου χρόνια πριν..

«ρωτάς για την καριέρα μου, τη νύχτα και τη μέρα μου».

Πόσες μανάδες δεν θα μπορούν πια να ρωτήσουν τα παιδιά τους τι κάνουν; Πώς είναι; Αν τρώνε. Αυτή τη καριέρα που δεν θα ζήσουν, αυτά τα ρούχα που δεν θα μάθουν ποτέ να πλένουν. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί η χώρα μας με τις συνεχόμενες αποτυχημένες κυβερνήσεις δεν κατάφερε να τους προσφέρει ασφάλεια στα βασικά. Γιατί τόσο καιρό όλοι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν το τρένο για να επιστρέψουν στην πόλη τους, έζησαν από τύχη. Γιατί το “πάμε και όπου βγει” υπερισχυεί σε μία χώρα που αδιαφορεί για τους πολίτες παίζοντας τις ζωές μας στη ρώσικη ρουλέτα.

 

Η πρώτη μέρα του Μάρτη ξημέρωσε με αυτή την τραγική είδηση για το δυστύχημα, ή όπως αρέσει να το χαρακτηρίζουν πολλοί, αυτή τη δολοφονία στα Τέμπη. Μία ημέρα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Μία ημέρα που καθρεφτίζει την κοινωνία μας και την πολιτική της χώρας μας εδώ και δεκαετίες. Η ημέρα που τα παιδιά μίλησαν τελευταία φορά στους γονείς τους. Η ημέρα που τα εγγόνια είδαν για τελευταία φορά τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.

 

Ο κόσμος πονάει. Πονάει γιατί στην Ελλάδα του 2023 δύο τρένα συγκρούστηκαν. Στην Ελλάδα του 2023, η σιδοροδρομική γραμμή που ενώνει τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας, αποδείχθηκε τελείως ακατάλληλη για να προστατεύσει τους επιβάτες. Στην Ελλάδα του 2023, χάθηκαν ζωές αδίκως. Χάθηκαν αθώες ψυχές, πριν προλάβουν να δουν την ζωή, πριν προλάβουν να πονέσουν, να αγαπήσουν, να μάθουν, να δουν, να έχουν άποψη, να πετύχουν, να αποτύχουν.

 

Φωνάζει ο απλός πολίτης στα σόσιαλ και η νεολαία στους δρόμους, στα γήπεδα. Ακόμη και η σιωπή μερικές φορές είναι δυνατότερη από κραυγές. Καμία κυβέρνηση δεν είχε δώσει σημασία, δε θέλησε ή δεν ήξερε πώς να λύσει αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα, που όπως φάνηκε, στέρησε την ζωή σε δεκάδες ανθρώπους. Όταν λίγες μέρες πριν η κυβέρνηση εγγυάται για την ασφάλεια στις σιδηροδρομικές ράγες, κραυγάζοντας επίσημα στο κοινοβούλιο, τότε το λιγότερο που περιμένεις είναι να μην συμβεί η τραγωδία των Τεμπών. Κι αυτό να ξέρετε η γενιά μας, η genZ δεν το ξεχνάει.