Η κακοποίηση είναι δυστυχώς ένα θέμα που δεν εξαφανίζεται από την επικαιρότητα και τις ειδήσεις.
Η κακοποιητική συμπεριφορά και η κακοποίηση δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική βία. Μπορεί να πάρει πολλές μορφές, μπορεί να κρυφτεί πίσω από λέξεις και χειρισμούς. Μπορεί να κρυφτεί τόσο καλά που να μη μπορείς να την αναγνωρίσεις με ευκολία. Συγκεκριμένα παραδείγματα κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι:
Η λεκτική – συναισθηματική βία.
Κατά την οποία το θύμα προσβάλλεται κατ’ εξακολούθηση από το θύτη και αισθάνεται μονίμως κατώτερο. Σκοπός του θύτη είναι να μειώσει το θύμα, να το κάνει ευάλωτο ώστε να το αποδυναμώσει και στο τέλος να μπορεί να το χειριστεί και να το ελέγξει βάσει των δικών του επιθυμιών.
Η αγνόηση του θύματος από το θύτη.
Στην περίπτωση αυτή ο θύτης συμπεριφέρεται σαν να μην είναι στον χώρο το θύμα. Προσποιείται πως δεν βρίσκεται μαζί του, το αγνοεί, δεν του απευθύνει το λόγο, κάνει σαν να μην υπάρχει. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να το μειώσει, πολλές φορές ο θύτης το χρησιμοποιεί ως μορφή τιμωρίας.
Η αδιαφορία για τα θέλω του θύματος.
Αδιαφορώντας για τις επιθυμίες του θύματος ο θύτης καταφέρνει να του προκαλεί ένα αίσθημα κατωτερότητας. Επιπλέον το θύμα αρχίζει να πιστεύει πως τα δικά του θέλω είναι λιγότερο σημαντικά από αυτά του θύτη. Με αποτέλεσμα να προσαρμόζει τις επιθυμίες του ώστε να ταυτίζονται με εκείνες του θύτη.
Η απομόνωση του θύματος.
Σε αυτή την περίπτωση ο θύτης επιδιώκει να απομακρύνει το θύμα από τα άτομα του κοντινού του περιβάλλον. Συνήθως αυτό επιτυγχάνεται με το θύτη να τονίζει στο θύμα πως όλοι όσοι υπάρχουν γύρω του το ζηλεύουν, θέλουν να κάνουν κακό στη σχέση τους, θέλουν να το κλέψουν μακριά του. Μη έχοντας επαφές με τους ανθρώπους του το θύμα είναι πιο εύκολο να χειραγωγηθεί ψυχολογικά από το θύτη.
Η δεσποτική συμπεριφορά του θύτη.
Όταν ο θύτης επιθυμεί να έχει την απόλυτη εξουσία στη σχέση του με το θύμα, θέλει να επιβάλλεται, να έχει πάντα δίκιο, δίχως να υπολογίζει τις επιθυμίες, τις απόψεις και τις ανάγκες των άλλων. Συνηθίζει να μειώνει και να επισκιάζει το θύμα.
Η απειλή.
Η απειλή θα μπορούσε να εντάσσεται στην συναισθηματική και λεκτική βία. Ο θύτης απειλεί το θύμα πως θα του κάνει κακό ή θα βλάψει τον ίδιο του τον εαυτό με σκοπό να πετύχει τον όποιο στόχο έχει θέσει. Ελέγχει το θύμα κρατώντας το με φόβο.
Ο συνεχής και αυστηρός, εκτός ορίων έλεγχος.
Το θύμα βρίσκεται σε έναν συνεχή έλεγχο, βασισμένο στην έλλειψη εμπιστοσύνης από τον θύτη. Ο θύτης αμφισβητεί μονίμως το θύμα και του επιβάλλεται ελέγχοντάς το σε οτιδήποτε ενδεχομένως κάνει.
Όλες οι παραπάνω περιπτώσεις είναι απλές καθημερινές και δυστυχώς συνηθισμένες μορφές βίας. Πρώτα νιώθεις σύγχυση, άγχος και έπειτα έρχεται ο φόβος. Νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου αφού ο άνθρωπος που έχεις διαλέξει να σε συντροφεύει και να έχεις δίπλα σου επιδιώκει συνεχώς να σε μειώνει. Ντροπή, ενοχές που δε θα έπρεπε να έχεις βοηθούν στο να σε χειραγωγήσει ψυχολογικά ή να σε ελέγξει εκείνος ο ίδιος που στα προκάλεσε. Μπορείς να βγεις από οτιδήποτε δε σε καλύπτει, αρκεί και μόνο να θυμηθείς ποιος είσαι και τι αξίζεις.
