Το άλλο σου μισό.
Ο άνθρωπος σου.
Η αδελφή ψυχή.
Άλλοι βρίσκουν αυτόν τον άνθρωπο σε μία σχέση ερωτική.
Άλλοι σε μία φιλία.
Άλλοι στα αδέλφια τους.
Άλλοι σε κάποιον μέντορα.
Άλλοι σε μία άκυρη γνωριμία.
Άλλοι σε μία έμπνευση.
Άλλοι φαντάζονται τον άνθρωπο αυτό στις σκέψεις τους.
Η αδελφή ψυχή.
Μία ψυχή την οποία αγαπάς, την θαυμάζεις, την σέβεσαι, σου λείπει.
Θα τσακωθείς, θα πληγωθείς και θα πληγώσεις.
Θα πεις λέξεις που δεν εννοείς.
Μπορεί και να μην δείχνεις κάθε μέρα πόσο αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο.
Βέβαια, αυτό μόνο εσύ το ξέρεις. Και λογικό είναι, αν δεν το δείχνεις με εμφανή τρόπο, να μην γνωρίζει αυτός ο άνθρωπος πόσο τον αγαπάς, πόσο τον χρειάζεσαι, πόσο σου λείπει, πόσο σε βοηθάει μόνο και μόνο που είναι στη ζωή σου.
Ο άνθρωπος αυτός είναι πολλές φορές η έμπνευση σου, το πρότυπο σου, το παράδειγμά σου, η αυθεντία που εσύ επικαλείσαι.
Είναι το τηλέφωνο που θα πάρεις ανά πάσα στιγμή, είτε είναι βράδυ είτε ξημέρωμα.
Είναι η αγκαλιά που θες, αν είσαι στις μαύρες σου.
Είναι το στήριγμα σου σε κάθε μικρό και ασήμαντο ή μεγάλο και σημαντικό πρόβλημα.
Είναι η φωνή που ακούς, όταν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου ή δεν νιώθεις καλά με εσένα.
Αν λοιπόν έχεις έστω και ένα άτομο στο μυαλό σου, πρόσεχέ το σαν να είναι το πιο ακριβό δώρο που σου έχουν δώσει.
Πρόσεχέ το και κράτα το σφιχτά, γιατί είναι δώρο και είσαι τυχερός/ή, αν έχεις ένα τέτοιο άτομο στη ζωή σου.
Να του λες κάθε μέρα πως το αγαπάς και τι σημαίνει για σένα, γιατί όσο το χρειάζεσαι εσύ, μπορεί να σε χρειάζεται και εκείνο.
Υ.Γ. Είσαι η αδελφή ψυχή μου, η έμπνευσή μου. Μαμά, σ ’αγαπώ!
