Για ακόμη μία φορά η ανθρωπότητα θρηνεί ψυχές.
Ακόμη μία φορά που οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν υπολογίζουν τους ανθρώπους και τις ζωές που θα χαθούν. Τα κράτη και οι κυβερνήσεις σκέφτονται μονάχα τις υλικές ζημιές και τα οικονομικά οφέλη τους.
Εικόνες κατακλύζουν τις ειδήσεις παγκοσμίως και κάθε κοινωνικό δίκτυο τις προβάλλει συνεχώς. Εικόνες που δυστυχώς μας είναι πλέον τόσο γνώριμες και τόσο άγνωστες ταυτοχρόνως. Εικόνες που μας φαίνονται τόσο όμοιες και τόσο διαφορετικές μαζί.
Παιδιά, γυναίκες, άνδρες, ηλικιωμένοι, ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΑΘΏΟΙ, στο δρόμο πανικόβλητοι, αβοήθητοι να φεύγουν από τα σπίτια τους, από τις ζωές τους, αποχωρίζονται για να καταφύγουν κάπου, ώστε να επιζήσουν, να σωθούν και να αποφύγουν τον πόλεμο και την καταστροφή που έχει προκληθεί πριν καν το καταλάβουν.
Δεν έχουμε μάθει τίποτα πλέον από την ιστορία χιλιάδων χρόνων. Η ιστορία μας έχει αποδείξει πολλαπλές έως και αμέτρητες φορές, πως ο πόλεμος μόνο αυτές τις εικόνες μας προσφέρει και μαζί με αυτές και έναν θρήνο αθεράπευτο για την ανθρώπινη και όχι μόνο ζωή.
Σε λιγότερο από ένα 24ωρο, όλος ο κόσμος παγκοσμίως παρακολουθεί με αγωνία και τρόμο τις ειδήσεις και εύχεται να σωθούν οι ψυχές που κινδυνεύουν, να λήξει αυτός ο πόλεμος που ήδη έχει προκαλέσει δάκρυα στα πρόσωπα ανθρώπων σε κάθε σημείο στον κόσμο.
Το έτος γράφει 2022 και η ανθρωπότητα συνεχίζει να είναι συνηθισμένη στο άκουσμα των συγκρούσεων και των πολέμων. Ναι, δεν έχουμε μάθει λοιπόν τίποτα από την ιστορία.
Θρηνούμε, λοιπόν, γιατί πολύ απλά: Η ανθρωπότητα απέτυχε και μόνο το μίσος και ματαιοδοξία έχουν κυριαρχήσει σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε.
