Λίγο καιρό πριν, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων.
Στην ομιλία του αυτή, υποστηρίζει το κίνημα #metoo και δείχνει να μεριμνά για την οικονομική αρωγή για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, η οποία κυριαρχεί δυστυχώς στην ελληνική κοινωνία του 2021.
Παρά το ενδιαφέρον του για τη βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και τη συμμετοχή του στην εκδήλωση αυτή, ο ίδιος δεν αναφέρθηκε στο φαινόμενο των γυναικοκτονιών, γεγονός που προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις.
Γιατί αυτό;
Την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη εκδήλωση για την Ισότητα των Φύλων, η επικαιρότητα ήταν απασχολημένη και ταραγμένη με ακόμη μία γυναικοκτονία στην Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός θρηνούσε ακόμα μία ψυχή και ο πρωθυπουργός ούτε συμπεριέλαβε ούτε προσέθεσε στον λόγο του το γεγονός αυτό της γυναικοκτονίας, ούτε καν προς ένδειξη σεβασμού και κατανόησης προς το θύμα, τα θύματα, τις οικογένειες, τις γυναίκες, την κοινωνία.
Ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή, που η κοινωνία μιλάει, εκφράζει τις ανησυχίες της και διαμαρτύρεται μέσω των social media. Ο κόσμος ευαισθητοποιείται και περιμένει το ίδιο και από το κράτος. Κάθε αγώνας ξεκινάει πλέον από τα media. Το κράτος παρακολουθεί και αντιστοίχως δείχνει ένα κάποιο ενδιαφέρον και υποστηρίζει πως είναι δίπλα στο λαό και τις ανησυχίες του.
Ποια είναι όμως η κρατική μέριμνα;
Απούσα η κρατική μέριμνα. Απούσα δηλώνει και η απαραίτητη νομοθετική βοήθεια για τα θύματα της έμφυλης βίας. Η μόνη αρωγή: οικονομική υποστήριξη από την κυβέρνηση (κι αυτή ελλιπής) για τα ιδρύματα που φιλοξενούν τα θύματα και τις οικογένειές τους.
Η κοινωνία αιτείται και αναμένει από το κράτος ουσιαστική αλλαγή και κινητοποίηση για το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών και των γυναικοκτονιών.
-Αναθεωρήσεις και αλλαγές στη νομοθεσία, ώστε να υπάρχει η κατάλληλη προστασία και ξεκάθαρη καθοδήγηση (πρακτική και γραφειοκρατική) για τις γυναίκες και τα θύματα.
-Οικονομική στήριξη όχι μόνο στα ιδρύματα, αλλά και άμεσα στα θύματα.
-Θεσμική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία».
Τέλος, η αρχή για όλες τις αλλαγές είναι η καθαρή καταδίκη του φαινομένου (π.χ. αναφορά και όχι αδιαφορία για τις γυναικοκτονίες από τον ίδιο τον πρωθυπουργό).
