Είναι όσο καθιερωμένα όσο θεωρούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα, ή παραβλέπουμε τα προβλήματα της κοινωνίας;
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, θα ήθελα όλοι μας να αναρωτηθούμε, αν είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, και για να είμαι πιο ακριβής, ικανοποιημένοι με την σημερινή κοινωνία. Τηρούνται όντως τα δικαιώματα αυτά; Αντιλαμβανόμαστε την σημασία τους για την επίτευξη της αξιοπρέπειας της ζωής μας; Πράττουμε και σκεφτόμαστε, έχοντας πάντοτε στο μυαλό μας τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα; Παρατηρούμε την ύπαρξη τους στην κοινωνία μας;
Ας το πάρουμε από την αρχή.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπογράφηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου το 1948, με απώτερο σκοπό έναν ειρηνικό κόσμο γεμάτο με δικαιώματα και ελευθερίες.
Ποια είναι τα βασικότερα Δικαιώματα του Ανθρώπου από τα 30 άρθρα της Διακήρυξης;
-Ελευθερία
-Ισότητα
-Εργασία
-Παιδεία
-Αξιοπρέπεια
-Υγεία
-Ελεύθερη έκφραση
-Τροφή
-Στέγαση
Στο άκουσμα αυτών των λέξεων, θεωρούμε πως όλα αυτά τα δικαιώματα είναι καθιερωμένα. Αν όμως σκεφτούμε λίγο παραπέρα, σύντομα θα καταλάβουμε και θα ανακαλύψουμε πως δεν ισχύουν στο 100% και πως θα μπορούσαμε να τα σεβόμαστε ως κοινωνία στο έπακρο και όχι στο αναγκαίο.
-Ελευθερία, ενώ ακούμε στα μέσα και στις ειδήσεις για συγκρούσεις και πολέμους.
-Ισότητα, ενώ αναφερόμαστε σε μειονότητες, που αφορούν φύλα, φυλές, εθνικότητες, σε άτομα με ιδιαιτερότητες, ομοφυλόφιλους, έκφυλα άτομα και άλλα τόσα παραδείγματα.
-Εργασία, ενώ παλεύουμε ενάντια στους νόμους για τα ωράρια, τους μισθούς και ζητούμε τα αυτονόητα.
-Παιδεία, ενώ οι γονείς πληρώνουν τα φροντιστήρια και την παραπαιδεία, επειδή πλέον επικρατεί η παραπαιδεία και εκλείπει η απαραίτητα δημόσια και δωρεάν παιδεία.
-Αξιοπρέπεια, ενώ μέσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και των διαφημίσεων, των σίριαλ εξευτελίζουμε κάθε μέρα το ανθρώπινο είδος με το περιεχόμενο που προβάλλεται.
-Υγεία, ενώ δεν παρέχονται τα αυτονόητα και αναγκαία για την υγειονομική φροντίδα.
-Ελεύθερη έκφραση, ενώ κυριαρχεί η λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
-Τροφή, ενώ οι φόροι για τα τρόφιμα έχουν φτάσει στα ύψη.
-Στέγαση, ενώ τα ενοίκια βρίσκονται και αυτά στα ύψη, ακόμη και πιο υψηλά από τον βασικό μισθό στην Ελλάδα.
Διαβάζοντας, λοιπόν, αυτά τα ελάχιστα παραδείγματα, πιστεύουμε πως έχουμε καταφέρει να έχουμε καθιερωμένα τα βασικά μας ανθρώπινα δικαιώματα;
Ας προσπαθήσουμε να μην κλείνουμε τα μάτια μας, τα αυτιά μας και τα στόματα μας και να μιλάμε για αυτά τα προβλήματα. Προβλήματα καθημερινά και αληθινά, τα οποία βασίζονται στην ελλιπή συμμετοχή μας για την πλήρη απόκτηση των δικαιωμάτων μας.
