Αλέξης Γρηγορόπουλος: Πέρασαν 13 χρόνια από το εφιαλτικό βράδυ, που ο ειδικός φρουρός, Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε και σκότωσε στα Εξάρχεια τον 15χρονο.
Ένα βράδυ, που προκάλεσε εξεγέρσεις σε όλη την Ελλάδα. Ας θυμηθούμε όμως τι ακριβώς συνέβη.
Λίγο μετά τις 21:00, στη συμβολή Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, πέφτει νεκρός ο Αλέξης Γρηγορόπουλος από το όπλο του ειδικού φρουρού. Οι δύο ειδικοί φρουροί, στην εικόνα του νεκρού παιδιού, φεύγουν σιγά σιγά σαν να μην συνέβη τίποτα.
Το θανατηφόρο περιστατικό βέβαια δεν έγινε απευθείας γνωστό μέσω των ΜΜΕ. Αρχικά, όλοι το μάθαιναν μέσω SMS. Από γνωστό σε γνωστό, από στόμα σε στόμα που λέμε. Στη συνέχεια, μέσω twitter, με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά tweets: «κάποιον πυροβόλησαν στα Εξάρχεια».
Στη συνέχεια, το πρώτο site που έβγαλε ανακοίνωση και ξεκίνησε ροή πληροφοριών για το τι συμβαίνει ήταν το indymedia.gr. Τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τα παραδοσιακά site άργησαν πολύ να καλύψουν το γεγονός.
Τα επεισόδια μεταξύ νέων και αστυνομικών δεν άργησαν να ξεκινήσουν. Στην Αθήνα, για τις επόμενες μέρες επικρατούσε το απόλυτο χάος. Πολύς θυμός συσσωρευμένος για την κοινωνία, για την πολιτική, για την αστυνομία, που σε συνδυασμό με τον θάνατο του νεαρού Αλέξανδρου, έφεραν την αρχή του χάους.
Μηνύματα στα κινητά όλων για τις πορείες. Ώσπου να παίξει το πρώτο μέσον ενημέρωσης την είδηση, όλοι οι άνθρωποι που είχαν πρόσβαση σε κινητά και ίντερνετ γνώριζαν ήδη τα πάντα. Και όταν τα κανάλια αποφάσισαν να παίξουν την είδηση, έπαιξαν την ιστορία σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας. Δηλαδή, ότι οι νεαροί έκαναν επίθεση στο περιπολικό και ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε, στην προσπάθεια τους να τους τρομάξουν για να προστατέψουν την ζωή τους που κινδύνευε. Κάτι που βέβαια διαψεύστηκε στη συνέχεια από τους ιατροδικαστές και από τα βίντεο.
Για πολλές μέρες σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες, υπήρχαν κινητοποιήσεις. Είδαμε πολύ κόσμο να διαδηλώνει για τις απαράδεκτες συμπεριφορές των ανθρώπων της εξουσίας .
Ο θάνατος του Αλέξη έχει μείνει στη μνήμη όλων μας και κάθε χρόνο 6 Δεκέμβρη γίνεται πορεία στη μνήμη του. Στη μνήμη του παιδιού που δεν πρόλαβε να γίνει ενήλικας. Που δεν πρόλαβε να τελειώσει το σχολείο και να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του. Και αυτό, γιατί βρέθηκε στο «λάθος μέρος τη λάθος στιγμή».
Ένας θάνατος που έχει στιγματίσει την ελληνική κοινωνία και ευαισθητοποίησε όλους τους ανθρώπους. Καλλιτέχνες έγραψαν πολλά τραγούδια για την δολοφονία αυτή, που ανατριχιάζουν, ακόμη και τώρα, όσους ζούσαν και θυμούνται εκείνη την περίοδο.
Κάποια από τα τραγούδια είναι τα εξής:
Σπύρος Γραμμένος-Κουκουλοφόρος
Στάθης Δρογώσης- Απλό Τραγούδι
Σήμερα, για άλλη μια χρονιά, το κέντρο της Αθήνας θα είναι πλημμυρισμένο από αστυνομικές δυνάμεις για να προλάβουν τα χειρότερα. Τα χειρότερα που δικοί τους συνάδελφοι προκάλεσαν βέβαια. Αν και η αστυνομική βία είναι άλλο θέμα, που ποτέ δεν θα σταματήσει να υπάρχει. Το θέμα είναι ότι ο Αλέξης έφυγε το 2008, ο Μιχάλης το 1985, ο Αυγουστίνος το 2006, ο Ζακ το 2018 και άλλοι τόσοι εξαιτίας των ανθρώπων, που υποτίθεται θα έπρεπε να τους προστατεύουν.
Τέλος και ΥΓ1, κάποια από τα πιο γνωστά συνθήματα που γράφτηκαν και ακούστηκαν εκείνη την περίοδο είναι:
- Αλέξη ζεις, εσύ μας οδηγείς
- Αυτή η νύχτα ανήκει στον Αλέξη
- Με ΜΑΤ και βία, δεν γίνεται παιδεία
- 15χρονος νεκρός, το μίσος μεγαλώνει – Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι
- Ντροπή! Ντροπή! Σκοτώσατε παιδί!
Και άλλα πολλά, που ευχόμαστε να μην χρειαστεί να ακουστούν για κάτι νέο ξανά. Αν και κανονικά θα έπρεπε να ήταν το αυτονόητο και όχι να το ευχόμαστε.
ΥΓ2. όπως είχε πει και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, που σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή, «Ποιοι είσαστε εσείς, που τα λόγια σας κάνατε σύνθημα για βία, τρελή μυθολογία, κράτος εν κράτη αστυνομία, πρόσεχε φίλε τη γωνία μη συγκρουστείς. Ποιοι είσαστε εσείς;» Γιατί από ότι φαίνεται είναι πολύ εύκολο να συγκρουστείς.
