Παύλος Σιδηρόπουλος: 32 χρόνια χωρίς τον Πρίγκιπα

Παύλος

Σαν σήμερα πριν 32 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο Πρίγκιπας της Ελληνικής ροκ σκηνής.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, που για πολλούς από εμάς , είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ερωτευτήκαμε αυτό το είδος μουσικής.

Ένας αρκετά παρεξηγημένος καλλιτέχνης, με σκοτεινή πορεία ζωής και πολλά ναρκωτικά. Άλλωστε από αυτά άφησε την τελευταία του πνοή ξημερώματα Παρασκευής 6 Δεκέμβρη  σε ένα σπίτι στο Νέο Κόσμο.

Και από τι; Από την «αγαπημένη του Ηρωίνη» που μέχρι και τραγούδι είχε γράψει. Όπως έλεγε «είν’ η ηρωίνη φίλε, και ίσως να ξεχαστείς, μας λες πως την ελέγχεις πως ξέρεις τι ζητάς και το γιατί». Και δεν την έλεγξε στο τέλος βέβαια και βγήκε αληθινός στο «ένα φιξάκι φίλε δεν είναι πάρα μια στιγμή κι όμως μπορεί να γίνει μια ολόκληρη ζωή» και έγινε η στιγμή που του στέρησε τη ζωή.

Πολλά τραγούδια, με πολύ νόημα και τη μαγευτική του φωνή που μας μεταφέρει μόνο συναίσθημα για το κάθε τραγούδι.

Πρίγκιπας

 

Ο Θάνατός του

Ένα βασικό ερώτημα είναι αν ο θάνατος του προήλθε από ατύχημα ή αν πήρε επίτηδες παραπάνω δόση.

Οι κοντινοί του άνθρωποι, όπως έχουν δηλώσει σε πολλές συνεντεύξεις, θεωρούν ότι ο θάνατός του ήταν αυτοκτονία. Και αυτό για τρεις λόγους.

Καταρχάς, λίγους μήνες πριν είχε χάσει τη μητέρα του με την οποία είχε πολύ στενή σχέση και του στοίχησε πάρα  πολύ η απώλεια αυτή. Επίσης από την χρήση των ουσιών που έκανε, κατέληξε να παραλύει το αριστερό του χέρι με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παίξει κιθάρα που του έδινε ζωή. Τέλος, εξαιτίας όλων αυτών, είχε πει στο φίλο του Αλέκο Αράπη ότι δεν αντέχει άλλο και θα το κάνει, θα πάρει υπερβολική δόση και θα αυτοκτονήσει. Άλλωστε, όλοι έλεγαν ότι ο Παύλος είχε αρκετά τον έλεγχο και ήξερε πόσο χρειάζεται για να κάνει λάθος δόση  εκείνο το βράδυ.

Υπάρχει και η εκδοχή του ατυχήματος προφανώς, καθώς εκείνη την περίοδο έβγαζε νέο δίσκο και είχε δουλείες που ερχόντουσαν. Την αλήθεια βέβαια μόνο ο ίδιος την ξέρει, και το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Έφυγε από την ζωή ο πρίγκιπας μας.

Παύλος Σιδηρόπουλος: 32 χρόνια χωρίς τον Πρίγκιπα

 

Το έργο του

Και ασυμβίβαστος και Πρίγκιπας. Ίσως ο άνθρωπος που καθιέρωσε την Ροκ στο Ελληνικό κοινό. Ένας από τους τρεις αγγέλους των Εξαρχείων , που άνετα την ίδια στιγμή έπινε καφέ και στην πλατεία στο Κολωνάκι. Από ευκατάστατη οικογένεια, Αθηναίος που έζησε στη Θεσσαλονίκη κάποια χρόνια και σπούδασε μαθηματικός.

Μια τεράστια δισκογραφία με έμπνευση από την ζωή του, την κοινωνία και την πολιτική. Από την δεκαετία του 70, το δίσκο  «Δάμων και Φιντίας», την ένωσή τους με τα «Μπουρμπούλια» και τα πρώτα δισκάκια με στίχους που ελάχιστοι κατανοούσαν λόγω της πολιτικής τότε κατάστασης και της λογοκρισίας.

Στη μεταπολίτευση και μετά από μια σειρά απογοητεύσεων φτιάχνει το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν τον δίσκο «φλου». Δίσκος που ακούγεται ακόμα και τώρα από τις νέες γενιές με τον χαρακτηρισμό «εγχειρίδιο» της ελληνική ροκ μουσικής.

Δίσκο με τραγούδια και στίχους που έχουν αφήσει εποχή όπως η μπαλάντα «Στην Κ.», το «Εν κατακλείδι», «’Άντε και καλή τύχη μάγκες» μέχρι και το πολυτραγουδιμένο «ο Μπάμπης ο Φλου», ένας δίσκος γεμάτος επιτυχίες.

Συνεχίζει με το νέο του συγκρότημα τους Απροσάρμοστους και βγάζουν το «Εν λευκώ». Έναν δίσκο που κρίθηκε αρκετά λόγω των αναφορών σε καταχρήσεις και ουσίες. Τραγούδια βέβαια που παρουσίαζαν την ζωή του και τον ίδιο. Όπως έλεγε,

«Στα κλαμπ τις νύχτες ματσωμένη

με μαύρη κούρσα και με στρας

το παίζεις δήθεν οργισμένη

κι αντεργκράουντ πουλάς»

Ένα κράξιμο λοιπόν που άκουγε από την κοινωνία την underground με στρας.

Εν λευκώ

Δεν ακολουθούν πολλοί δίσκοι από εδώ και πέρα. Έρχεται μέσα της δεκαετίας του 80 ο «Zorbas the freak” με μια περιγραφή της κοινωνίας που χαρακτηρίστηκε σαρκαστική και αναρχική. Και τελευταίος εν ζωή δίσκος ήταν ο «Χωρίς Μακιγιάζ» που ηχογραφήθηκε στις live εμφανίσεις του στο Μετρό. Βέβαια χωρίς να βρει φοβερή επιτυχία όπως οι προηγούμενοι.

Ο Παύλος ήταν Πρίγκιπας και Ροκ. Ήταν άγγελος και μας άφησε παρακαταθήκη που μέσα από αυτή μάθαμε και τον ίδιο. Έκανε εμάς τους νέους που δεν τον γνωρίσαμε, να αγαπήσουμε τον ίδιο, την μουσική του και το Ροκ. Ο Παύλος ήταν Rock and Roll.

Σίγουρα αν ζούσε τώρα, θα θύμωνε με την κοινωνία μας. Θα θύμωνε με τους ανθρώπους, τους πολιτικούς και την ζωή. Έφυγε πριν 32 χρόνια, τα τραγούδια όμως μας συντροφεύουν και θα μας συντροφεύουν για μια ζωή.

 

*Η δύο φωτογραφίες είχαν δημοσιευτεί στο τεύχος 4 του περιοδικού Β-23