Μόλις 4 λεπτα ήταν αρκετά για να παρουσιάσει η Lacta την πραγματικότητα που βιώνουν πολλές γυναίκες όλα αυτά τα χρόνια.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, η εταιρία της Lacta δημοσίευσε μια ταινία μικρού μήκους, η οποία αναφέρεται σε ένα πιθανό παράδειγμα για το φαινόμενο των γυναικοκτονιών. Μία εταιρία που συνήθως συμβάλλει στην δημιουργία ταινιών για την αγάπη, τον έρωτα, το πάθος και το μοιραίο.
Πόσο συνηθίσαμε πια στην εικόνα και την ιστορία πως δύο άνθρωποι συναντιούνται τυχαία, χωρίς να γνωρίζονται καν ξαφνικά ερωτεύονται, και αποφασίζουν να ζήσουν μαζί χωρίς εμπόδια χωρίς προβλήματα και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Όχι, ούτε αυτοί ζήσανε καλά, καθώς αυτό είναι ένα παραμύθι και δεν είναι πραγματικότητα, και έπειτα, ούτε εμείς ζούμε καλύτερα, γιατί φτάσαμε στην 13ηγυναικοκτονία μέσα σε ένα χρόνο, μόνο στην Ελλάδα. Κυρίως όμως, δεν ζούμε καλύτερα, γιατί ζούμε στιγμές όπως αυτές που δείχνει η νέα αυτή ταινία. Σκηνές που έχει ζήσει κάθε κοπέλα και γυναίκα, έστω και μία φορά στην ζωή της, είτε σε σχέση είτε σε γάμο.
Όλο αυτό το παραμύθι ξεκινά με τα γλυκόλογα «Είσαι δικιά μου, ΜΟΝΟ δικιά μου», «Μην με αφήσεις», «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα» και πολλά άλλα τα οποία μας φαίνονται γνωστά. Βεβαίως, δεν πρέπει να θεωρήσουμε πως τα λόγια αυτά καταλήγουν σε κακοποιητικές πάντα συμπεριφορές, απλώς όταν αυτά τα λόγια επαναλαμβάνονται συνεχώς, τότε ο έρωτας και η τρέλα αυτή των δύο ανθρώπων μέσα σε μία σχέση καταλήγει σε εμμονή του ενός και σε χειριστική και κακοποιητική ψυχολογικά συμπεριφορά.
Έπειτα, σ΄ αυτήν την ιστορία, έρχεται η απομόνωση από τον κοινωνικό και τον οικογενειακό σου κύκλο. Με αποτυχημένο επιχείρημα, πως όλοι οι κοντινοί σου άνθρωποι ζηλεύουν, δεν καταλαβαίνουν και θέλουν να σας χωρίσουν, ο άνθρωπος απέναντί σου καταφέρνει να σε απομακρύνει από τους ανθρώπους που πραγματικά σε νοιάζονται και σε αγαπούν.
Τέλος, φτάνουμε στο έσχατο σημείο που ήδη έχει αρχίσει ο θυμός, τα νεύρα, τα ξεσπάσματα, οι τσακωμοί και πολλές φορές η σωματική βία και κακοποίηση. Όλα αυτά τα περιστατικά μεμονωμένα είναι λογικό και αυτονόητο πως μπορεί να υπάρχουν σε μία σχέση. Μεμονωμένα. Αλλά όχι η σωματική βία. Αυτό είναι το πιο βασικό και ξεκάθαρο σημάδι που χρειάζεται κανείς για να καταλάβει πως ο άνθρωπος αυτός είναι εν δυνάμει γυναικοκτόνος. Μπορεί από το χαστούκι να φτάσει στη δολοφονία, είτε είναι πάνω στο τσακωμό είτε όχι.
Τα σημάδια υπάρχουν, τα λεγόμενα red flags είναι μπροστά μας, τα αναγνωρίζουμε, τα αγνοούμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως αυτές οι σχέσεις είναι υγιείς και όχι τοξικές, είναι κεραυνοβόλος έρωτας και όχι αρρωστημένη εμμονή και το χειρότερο, το ονοματίζουμε «αγάπη».
Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή, να ευχαριστήσουμε την εταιρία της Lacta για την πρωτοβουλία αυτή και την ευαισθητοποίησή της, καθώς με τον τρόπο αυτό πολλές κοπέλες και γυναίκες ταυτίζονται, νιώθουν απολύτως αυτό που προβάλλεται και κατανοούν τα σημάδια, τα οποία θα τις βοηθήσουν να αναγνωρίσουν αυτά που τους συμβαίνουν.
