«Άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε». Και ότι η επιτυχία στη ζωή έρχεται μετά από διαδοχικές ..αποτυχίες..
Η κοινωνική έκθεση είναι ένας από τους συνηθέστερους φόβους ενός παιδιού. Δυστυχώς όμως, πέρα από τα πολύ νεανικά χρόνια, πολλοί τον διατηρούν και στην ενήλικη ζωή. Είναι βέβαιον ότι όσο πιο γρήγορα απελευθερωθεί κάποιος από αυτό το φόβο, θα νιώσει και πραγματικά ελεύθερος. Όσο νωρίτερα , τόσο καλύτερα.
Τα σχολικά χρόνια παίζουν μεγάλο ρόλο στην δημιουργία ή και μεγέθυνση αυτής της φοβίας. Καλώς ή κακώς λένε ότι τα παιδιά είναι “κακά”. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό που εννοείται με αυτή τη φράση είναι πως τα παιδιά, όντας στα πιο αθώα χρόνια της ζωής τους, δεν γνωρίζουν τι θα πει πληγώνω κάποιον άνθρωπο. Δεν γνωρίζουν πώς να παρουσιάζουν την σκέψη τους πιο καλοπροαίρετη και δεν γνωρίζουν πώς να μην απαντάνε ή να μην ρωτάνε τόσο άμεσα αυτό που θέλουν. Δεν σημαίνει ότι είναι αγενής ή κακά παιδιά, απλά είναι πολύ μικρά για να ξέρουν πως να φέρονται. Αυτό άλλωστε είναι που όλοι ζηλεύουμε από αυτά τα χρόνια. Τότε που ήμασταν τόσο ειλικρινείς χωρίς να παρεξηγούμαστε από τους γύρω μας. Αυθόρμητοι με όσα θετικά ή αρνητικά αυτό σημαίνει.
Το κοινωνικό άγχος λοιπόν, εδραιώνεται στα σχολικά χρόνια, όπου περνάμε καθημερινά από εξετάσεις από τους συμμαθητές μας και τους καθηγητές. Για το πώς παρουσιάζουμε μια εργασία, για το πώς μιλάμε, πώς γράφουμε, πώς περπατάμε, πώς ντυνόμαστε και πώς στεκόμαστε.
Για κάποιους είναι βουνό να κάνουν μια παρουσίαση στη τάξη. Για άλλους είναι δύσκολο να γράψουν αυτό που πραγματικά θέλουν σε μία έκθεση. Το χειρότερο είναι πως πολλά παιδιά παίρνουν αυτό το άγχος και εκτός σχολείου, με αποτέλεσμα να το κουβαλάν στην κοινωνική τους ζωή και να δυσκολεύονται αρκετά να βρουν φίλους, να συνυπάρχουν σε παρέες ή και να γνωρίζουν καινούργια άτομα έξω από την φούσκα ασφαλείας τους.
Δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς – και αν – μπορεί να λυθεί αυτό. Παρόλα’ αυτά, σίγουρα τα σχολεία πρέπει να μαθαίνουν στους μαθητές την ρεαλιστική πλευρά της ζωής, και όχι μόνο ρομποτικά άχρηστες γνώσεις για να τελειώσουν το σχολείο και να περάσουν στο πανεπιστήμιο. Να εισαχθούν μαθήματα που να βοηθάνε και να μαθαίνουν στους μαθητές στοιχεία κοινωνικοποίησης . Να μάθουν να …εκτίθενται με ασφάλεια, και να μην τους περνάνε υποσυνείδητα ότι όταν εκτίθεσαι «είσαι σαν ψαράκι μπροστά σε καρχαρίες»
Να καταλάβουν όλοι ότι «άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε». Η επιτυχία στη ζωή έρχεται μετά από διαδοχικές ..αποτυχίες..
