Πρώτο έτος πανεπιστημίου

πρώτο έτος

Πρώτο έτος, ή αλλιώς, η αρχή μιας ζωής που πιθανότατα δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα.

Ελάτε λοιπόν να εξετάσουμε και  μία άλλη άποψη που λέει ότι την πραγματικότητα και τα άγχη της δεν τα αντιλαμβάνεσαι στην τρίτη λυκείου, που είναι από μόνη της μία πιεστική χρονιά, αλλά πηγαίνοντας στην επόμενη φάση της ζωής σου που είναι αυτή του πρώτου έτους του πανεπιστημίου.

Ξυπνάς μια μέρα λοιπόν, εκεί γύρω στις 11 Σεπτέμβριου, και δεν χρειάζεται να ετοιμαστείς για το σχολείο και σου έρχεται η πρώτη ιδέα μετά τις «πιο ωραίες» διακοπές της μέχρι τώρα ζωής σου, πως κάτι όντως αλλάζει. Προς το παρόν δεν σε απασχολεί και πολύ γιατί απλά έχεις ακόμα 3 εβδομάδες διακοπών πριν γνωρίσεις το πανεπιστήμιο και την ζωή που έρχεται με αυτό.

Δεν εγγυάται κανείς ότι στα χρόνια του πανεπιστημίου θα ωριμάσεις και θα γίνεις έτοιμος να αναμετρηθείς με όλες τις προκλήσεις της ζωή που μπορεί να συναντήσεις. Οι πιθανότητες ωστόσο να έρθεις αντιμέτωπος με καταστάσεις, σκέψεις, προβληματισμούς και αλήθειες, γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Αυτό μπορεί να είναι από οικογενειακά θέματα, που ξαφνικά μεγάλωσες αρκετά για να τα γνωρίζεις, μέχρι το ότι θα φέρει η μετάβασή σου στο πανεπιστήμιο και στην νέα σου ζωή.

Οικογένεια

Πολλές φορές οι γονείς, στα σχολικά χρόνια τουλάχιστον, προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά από τυχών προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν με σκοπό να μην τα επιβαρύνουν στις πιεστικές εισαγωγικές εξετάσεις. Ωστόσο, όταν στην συνέχεια τα προβλήματα αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια, τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι τόσο καιρό δεν ζούσαν την πραγματικότητα, αλλά κάτι φτιαχτό για την ψυχική ασφάλεια τους. Προφανώς τα προβλήματα των γονιών δεν αφορούν τα παιδιά και δεν θα έπρεπε να τα ανακατεύουν, αλλά όταν το κάνουν η συνέχεια που θα ακολουθήσει στο μυαλό αλλά και στην ψυχική υγεία του παιδιού είναι απρόβλεπτη.

Πανεπιστήμιο

Το θέμα της σχολής είναι κυρίως το βάρος της απόφασης του τι θα σπουδάσεις τελικά. Ακόμη κι αν το επιλέξεις  με πολύ σιγουριά, στα περισσότερα πτυχία τα πρώτα 1-2 εξάμηνα είναι πολύ εισαγωγικά και θεωρητικά με αποτέλεσμα να απορείς αν τελικά πήρες την σωστή απόφαση. Και αν δεν την έχεις πάρει, μετά ξεκινάει ο παραλογισμός του «και αν αλλάξω σχολή τώρα, που ξέρω ότι θα μου αρέσει η επόμενη;» και το άγχος μεγαλώνει τρομερά.

Κοινωνία

Ίσως στα σχολικά χρόνια, που είναι και λίγο πιο ανέμελα, συγκεντρωνόμαστε στο να περνάμε καλά με τον περιορισμένο κοινωνικό μας κύκλο και πολλές φορές, άθελά μας, αδιαφορούμε για το τι συμβαίνει γύρω μας σε κοινωνικό επίπεδο. Ίσως είναι και η ασφάλεια που νιώθουμε με τους ίδιους ανθρώπους μετά από τόσα χρόνια. Όταν όμως ερχόμαστε στη θέση που πρέπει να γνωρίσουμε νέο κόσμο, συμφοιτητές και γείτονες, ανακαλύπτουμε και τον «κόσμο» έξω από την «φούσκα» που ζούσαμε τόσα χρόνια. Βλέπουμε τα προβλήματα που μπορεί να έχει ο καθένας, αλλά και τις ανάγκες της κοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο. Με λίγα λόγια, ξυπνάμε.

Σίγουρα ο συνδυασμός όλων αυτών τον αλλαγών που θα έρθουν μας τρομάζουν, αλλά από την άλλη μπορεί να μην είμαστε και καθόλου προετοιμασμένοι. Στα οικογενειακά, ποτέ δεν είναι όλα όπως νομίζαμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά, αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη και πορευόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον. Στο πανεπιστήμιο, τι και αν κάναμε λάθος στην επιλογή πτυχίου ή αν δυσκολευόμαστε να τα καταφέρουμε; Με επιμονή και καθαρό μυαλό θα την βρούμε την λύση. Όσο για την κοινωνία; Έχει τόσα θέματα που θα πρέπει να μας ανησυχεί αν θα φτιάξει ποτέ. Από το να καθόμαστε και να γκρινιάζουμε πάντως, έχουμε και τα νιάτα και το χρόνο και την όρεξη να κάνουμε ότι περνάει από τα χέρια μας για να βάλουμε το λιθαράκι μας σε ένα καλύτερο μέλλον. Εμπρός λοιπόν. Στην άκρη κάθε αρνητική σκέψη . Δημιουργία και μόνο δημιουργία προσωπικά κι επαγγελματικά.